ریزش مو با افزایش سن یک امر اجتناب ناپذیر است. در زندگی امروزی به دلایل مختلفی از جمله تغییرات ایجاد شده در الگوی زندگی، رژیمهای غذایی و استرس، ریزش مو در برخی از افراد (به خصوص آقایان) از سنین پایینتری شروع میشود که این مسئله ممکن است برای برخی از افراد ترسناک باشد.
اما ترسناک تر از ریزش موی زودهنگام، ریزش موی ناگهانی است! یعنی فردی که تا چند وقت پیش هیچ مشکلی از نظر ریزش مو نداشته، در یک بازهی زمانی کوتاه و به طور ناگهانی یک قسمت یا همهی موی سر او دچار ریزش میشود. در این مقاله به بررسی دلایل ریزش موی ناگهانی خواهیم پرداخت.
به طور کلی، ریزش روزانه حداکثر 100 تار مو در انسان طبیعی در نظر گرفته میشود. این ریزش مو بیشتر در هنگام شانه کردن موها، استحمام یا زمان خواب اتفاق میافتد. در یک فرد جوان، همزمان با ریزش یک تار مو، با فعالیت فولیکولهای مو، تار موی جدید در همان محل جایگزین میشود. در واقع به طور طبیعی بین ریزش مو و رویش مو، یک تعادل وجود دارد. بنابراین کچلی و طاسی در افراد جوان به طور معمول دیده نمیشود.
با افزایش سن به دلایل فیزیولوژیکی و ژنتیکی، تعادل بین ریزش و رویش به هم خورده و بسیاری از افراد دچار طاسیهای کم تا شدید میشوند. اکثر طاسیها از نوع ریزش مو با الگوی مردانه و زنانه یا آلوپسی آندروژنی هستند. به شکل طاسی ریزش موی ژنتیکی هم میگویند.
پس به طور کلی همهی ما ریزش مو داریم؛ منتها موهای ریخته شده جایگزین میشوند. وقتی تعادل بین ریزش و رویش موها به هم بخورد، میگوییم فرد به ریزش مو مبتلا است.
ریزش مو به طور کلی بین آقایان شایعتر از خانمها است. با این وجود، ریزش مو در خانمها نیز شیوع زیادی دارد. به طوری که گفته میشود حدود 37 درصد خانمهای زیر 50 سال دچار ریزش مو میشوند.
روند ریزش مو میتواند به دو صورت تدریجی یا ناگهانی باشد. اگر ریزش مو به صورت تدریجی باشد، فرد به مرور متوجه افزایش تارهای موی ریخته شده در مقایسه با قبل میشود. این روند اگر ادامه پیدا کند، ممکن است باعث کچلی و طاسی نیز بشود. اما در نوع ناگهانی، ریزش مو در یک بازهی زمانی کوتاه مدت شروع میشود و فاصلهی میان شروع ریزش مو و نمایان شدن کمپشتی یا طاسی، کوتاه خواهد بود.
توجه داشته باشید که ریزش مو علاوه بر تاثیر بر جنبههای زیبایی، بر جنبههای روحی روانی نیز اثرگذار است. چرا که فرد دچار ریزش مو، ممکن است به دلیل ناراحتی و خجالت از وضع موهای خود، از حضور در بسیاری از مناسبتهای شغلی، تحصیلی، تفریحی و اجتماعی دوری کند. این اجتناب تا برطرف شدن ریزش مو ادامه خواهد داشت که حتی ممکن است برای ماهها طول بکشد. همین موضوع به تدریج باعث کاهش اعتماد به نفس و آغاز مشکلات روحی روانی خواهد شد.